Τα τελευταία χρόνια δοκιμαζόμαστε αρκετά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Κλείσαμε δύο έτη που αντιμετωπίζουμε την πανδημία βιώνοντας περιορισμούς, φόβο και ανασφάλεια για το μέλλον. Πιθανόν να θεωρούσαμε δεδομένη την υγεία μας και ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι τίποτα τελικά δεν είναι δεδομένο. Χάσαμε ανθρώπους και κινδύνεψαν ζωές από έναν αόρατο εχθρό σε μια άνιση μάχη.

Όπως είναι γνωστό, τα τελευταία χρόνια η γυναίκα έχει αποκτήσει πολλαπλούς ρόλους. Είναι σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, κόρη. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον άνδρα. Παρόλο λοιπόν που εξελισσόμαστε σαν κοινωνία και μεταβάλλονται οι ρόλοι, εντούτοις κουβαλάμε τα στερεότυπα, τις πατροπαράδοτες αντιλήψεις που χρόνια επιβιώνουν και ευδοκιμούν στα ελληνικά σπίτια.

Η γυναίκα λοιπόν αν και εργαζόμενη έρχεται σε μία εσωτερική σύγκρουση, μία πάλη μεταξύ της νέας φύσης και της παραδοσιακής νοικοκυράς.