Πολλές φορές μας συμβαίνουν έντονες αλλαγές είτε μόνιμες είτε προσωρινές. Αρκετές από αυτές μας ζορίζουν και διαταράσσουν την καθημερινότητά μας.
Τι σημαίνει αλλαγή και πότε χρειαζόμαστε βοήθεια;
Υπάρχουν στιγμές που αισθανόμαστε φόβο, θυμό, βιώνουμε άγχος και θλίψη και αρκετές από αυτές δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε την κατάσταση πόσο μάλλον να δώσουμε μία εξήγηση για τα συναισθήματά μας. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη στη ζωή μας και μερικές φορές υπεύθυνη για όσα νιώθουμε. Για να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματα που μας κλονίζουν, χρειάζεται να την εμπεριέξουμε στην πραγματικότητά μας. Τι σημαίνει να εμπεριέξουμε την αλλαγή στην πραγματικότητά μας; Σημαίνει να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε και να αποδεχθούμε ότι στην παρούσα φάση νιώθουμε αγχωμένοι, θυμωμένοι, φοβισμένοι και δεν πειράζει! Σιγά σιγά η εκάστοτε αλλαγή ενσωματώνεται στην πορεία μας και παύει να μας κλονίζει.
Φανταστείτε ένα ζευγάρι που οργανώνει τις ετοιμασίες του γάμου. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Η αλλαγή είναι μεγάλη. Από την εργένικη ζωή περνάει στη συζυγική με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Στην περίπτωση που μένουν ακόμη με την πατρική τους οικογένεια, αλλάζοντας ρόλο από παιδί σε σύζυγο και σύντροφο, το άγχος τους μεγαλώνει. Αν το δούμε παραδοσιακά, όλες αυτές οι εκδηλώσεις όπως ο αρραβώνας, ο γάμος είναι βοηθητικές για την αποδοχή της αλλαγής. Η γυναίκα ή ο άντρας πολλές φορές αγχώνεται και θλίβεται παρόλο που ο γάμος είναι ένα ευχάριστο γεγονός. Ενώ λοιπόν οι οικείοι τους χαίρονται, εκείνοι βιώνουν την αλλαγή, «πενθούν» την αλλαγή και χρειάζονται χρόνο για να τη «χωνέψουν»! Από το ρόλο του παιδιού της οικογένειας που το προστατεύει και το στηρίζει, το άτομο περνάει στον ρόλο του συντρόφου που στηρίζει τη δική του οικογένεια. Αλλάζει το πλαίσιο, αλλάζει και η πραγματικότητα του.
Κάτι αντίστοιχο σε επίπεδο αλλαγής συμβαίνει στο πένθος. Ο θάνατος σηματοδοτεί το τέλος μιας υπάρχουσας κατάστασης και την αρχή μιας άλλης. Χρειάζεται να εμπεριέξουμε την απώλεια στην ζωή μας και να μάθουμε να ζούμε με αυτή. Η τελετή της κηδείας σηματοδοτεί τη μετάβαση και βοηθάει το άτομο στην αποδοχή του δυσάρεστου γεγονότος. Πάλι ο χρόνος είναι απαραίτητος. Η έκφραση του συναισθήματος είναι απαραίτητη. Η αναγνώριση και η αποδοχή ότι βιώνουμε θλίψη για κάποιο χρονικό διάστημα ανακουφίζει τόσο το σώμα όσο και τη ψυχή.
Το διαζύγιο είναι επίσης ένα είδος απώλειας, μια αλλαγή στη ζωή της οικογένειας. Οι γονείς ως σύντροφοι χωρίζουν και τα παιδιά νιώθουν ότι χωρίζονται στα δύο. Διαταράσσεται η καθημερινότητά τους και το πρόγραμμα. Τα παιδιά χρειάζονται ένα χρόνο περίπου για να βρουν ξανά τους ρυθμούς τους. Άγχος, θλίψη και θυμός πρωτοστατούν πολλές φορές σε καταστάσεις διαζυγίου. Γι’ αυτό τον λόγο επιβάλλεται καλή διαχείριση από τους γονείς ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστα έντονες καταστάσεις.
Όταν η αλλαγή αρχίζει να φθείρει και να κλονίζει την καθημερινότητά μας, όταν το άγχος μας καταβάλει και παύουμε πια να μπορούμε να διαχειριστούμε μια κατάσταση τότε είναι η στιγμή που χρειαζόμαστε τη βοήθεια ειδικού. Ο ειδικός έχοντας εχεμύθεια, ενσυναίσθηση και αυθεντικότητα, αποδέχεται άνευ όρων τον θεραπευόμενο και μαζί βρίσκουν τρόπο να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες και να ενσωματωθεί η αλλαγή στο παρόν πλαίσιο.